OĞUZ ATAY’DAN GELEN OTOBİYOGRAFİK YANSIMALARIN VE TERİM OLARAK “YABANCILAŞMA”NIN, YAZARIN ÜÇ HİKÂYESİNDE YER ALAN ÜÇ PROTAGONİST ÜZERİNDEN GİDİLEREK DEĞERLENDİRİLMESİ

Özet

Modern çağ insanının en önemli psikolojik sorunlarından biri olarak gösterilen “yabancılaşma”, bireyin bulunduğu ortama veya zamana kendini yabancı hissetmesi durumudur. Türk Edebiyatının en önemli yazarlarından biri olan Oğuz Atay’ın metinlerinde sıkça karşılaştığımız bu kavram, yazarın özellikle Beyaz Mantolu Adam, Unutulan ve Korkuyu Beklerken adlı metinlerinde öne çıkmaktadır.
Bu üç metinde de başkahramanların “yabancılaştığı” görülmektedir. Bu bireyler kişiliklerinin, yaşantılarının ve toplumdaki diğer insanların onlara yönelik davranışlarının etkisiyle; kendilerini bulundukları ortama ait hissetmemekte ve duyarsızlaşarak toplumdan uzaklaşmaktadırlar. Bu metinlerde Oğuz Atay’ın hayatından gelen otobiyografik yansımalara rastlanmaktadır. Bu otobiyografik yansımaların başında da Beyaz Mantolu Adam, Unutulan ve Korkuyu Beklerken adlı metinlerdeki başkahramanların yaşadığı yabancılaşmada Oğuz Atay’ın yaşadığı yabancılaşmadan yansımaların görülmesi yer almaktadır.
Bu çalışmada yabancılaşma kavramı ve onun göstergeleri, Oğuz Atay’ın yaşadığı yabancılaşmanın kökenleri ile bunlardan eserlerine düşen otobiyografik yansımalar üzerinde durulacaktır