ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNDE NOMOFOBİNİN UYKU ERTELEMEYE ETKİSİ

Özet

Amaç: Bu araştırmada, öğrencilerinin telefonlarına ulaşamadığı zamanlarda yaşadıkları kaygıları (Nomofobi) ile uyku erteleme davranışı arasındaki ilişki incelenmiştir.
Gereç ve Yöntem: Çalışma Selçuk Üniversitesinde eğitim gören öğrenciler üzerine uygulanmıştır. Nicel araştırma deseni kullanılmış olup araştırmaya 104 erkek 196 kadın olmak üzere toplam 300 kişi katılmıştır. Araştırmada nomofobi ölçeği ve uyku ertelem ölçeği kullanılmıştır. Nomofobi Ölçeği, Yildirim ve Correia (2015) tarafından geliştirilen ve Yildirim ve ark (2015) tarafından Türkçeye uyarlanan 20 maddelik bir ölçektir. Söz konusu ölçek, 20 maddeden oluşan 1 ile 5 arası puanlanan 5 seçenekli Likert tipi bir ölçektir. Uyku erteleme ölçeği, Kroese ve ark (2014) tarafından geliştirilen, Dinç ve ark (2016) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan 9 maddelik bir ölçektir. Ölçeklerin güvenirlikleri sırasıyla 0,801 ve 0,709 çıkmıştır.
Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin; %34,7(104)’ü erkek, %65,3(196)’sı kadındır. Araştırmaya katılan öğrencilerin üniversiteye yerleşmeden önceki yaşadığı yer oranları ise; %14,7(44)’ı köy, %4,0(12)’ı kasaba, %31,7(95)’i ilçe, %49,7(149)’si il merkezi olarak tespit edilmiştir.
Sonuç: Yapılan araştırma sonucunda öğrencilerin uyku erteleme ile telefon bağımlılığı arasında anlamlı bir fark tespit edilmiştir. Telefon bağımlılığı arttıkça öğrenciler uykularını ertelemektedir